Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

in confused

  • 1 confusus

    confused, disorderly / embarassed, troubled, confounded.

    Latin-English dictionary of medieval > confusus

  • 2 cōnfūsus

        cōnfūsus adj. with comp.    [P. of confundo], mingled, confused, perplexed, disorderly: strages, V.: oratio: verba, O.: suffragium, L.: clamor, of doubtful origin, L. — Disordered, confused: mens, V.: animo, L.: variā imagine rerum, V.: animi, L.: os, blushing, O.: confusior facies, Ta.: ex recenti morsu animi, L.
    * * *
    confusa -um, confusior -or -us, confusissimus -a -um ADJ
    mixed together/jumbled/disordered; in disorder; indistinct; inarticulate; confused/perplexed, troubled; vague/indefinite, obscure; embarrassed/blushing

    Latin-English dictionary > cōnfūsus

  • 3 turbidus

    turbĭdus, a, um, adj. [turba], full of confusion or disorder, wild, confused, disordered (class.; cf.: agitatus, tumultuosus).
    I.
    Lit.:

    turbida tempestas heri fuit,

    wild, stormy, Plaut. Rud. 4, 3, 3:

    tempestas,

    Lucr. 4, 169; 6, 376; Cic. Inv 1, 3, 4; Caes. B. C. 2, 22; Suet. Calig. 15:

    tempestas telorum,

    Verg. A. 12, 283:

    Auster,

    Hor. C. 3, 3, 5:

    aequora ponti,

    Lucr. 5, 1000:

    scaturiges,

    Liv. 44, 33, 3:

    nubila,

    Verg. A. 4, 245:

    caelum inmite ac turbidum,

    Plin. Ep. 8, 17, 1:

    imber,

    Verg. A. 12, 685:

    caligine atrā Pulvis,

    id. ib. 11, 876:

    coma,

    Ov. H. 10, 16:

    freta ventis Turbida,

    id. ib. 17 (18), 7.—
    B.
    In partic., of fluids, troubled, thick, muddy, turbid:

    aqua,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97:

    torrentes,

    Quint. 12, 10, 19:

    turbidus caeno gurges,

    Verg. A. 6, 296:

    auro turbidus Hermus,

    id. G. 2, 137.—
    II.
    Trop., troubled, disordered, disturbed, perplexed, violent, boisterous, turbulent, vehement:

    mens, quae omni turbido motu semper vacet,

    Cic. Tusc. 1, 33, 80: turbidi animorum, concitatique motus, id. ib. 4, 15, 34:

    mores,

    Plaut. Trin. 2, 2, 18:

    ingenium,

    Tac. A. 14, 59:

    Venulo adversum se turbidus infert,

    Verg. A. 11, 742; 9, 57:

    turbidus et clamosus altercator,

    Quint. 6, 4, 15:

    reduxit in hiberna turbidos et nihil ausos,

    mutinous, seditious, Tac. A. 1, 38; so,

    civitas,

    id. H. 4, 11:

    ex oculis se turbidus abstulit Arruns,

    frightened, confused, Verg. A. 11, 814; cf.

    frons,

    Sen. Hippol. 432:

    acies oculi,

    id. Herc. Fur. 954:

    lumen lunae,

    id. Hippol. 790:

    puella,

    Ov. A. A. 3, 246:

    C. Caesar turbidus animi,

    Tac. H. 4, 48:

    turbidus irae,

    Sil. 12, 417;

    for which: turbidus irā,

    Stat. S. 3, 1, 39:

    turbidus ausi,

    Sil. 13, 214:

    res timida aut turbida,

    i. e. troubled, dangerous, perilous, Plaut. Most. 5, 1, 11; cf.: res turbidas tractare, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 189 Vahl.):

    esse in turbidis rebus,

    Cic. Phil. 2, 16, 39:

    hoc tum turbido tempore,

    Nep. Pelop. 4, 1.— Comp.:

    pectora sunt ipso turbidiora mari,

    Ov. Tr. 1, 11, 34:

    tumultuosius atque turbidius,

    Quint. 3, 8, 60.— Sup.:

    turbidissimus quisque,

    Tac. H. 3, 49:

    actiones,

    Quint. 1, 10, 28. —
    b.
    Neutr. absol.: si turbidissima sapienter ferebas, the most perilous or troubled circumstances, Cic. Fam. 6, 14, 3: nisi quod in turbido minus perspicuum fore putent quid agatur, in confused or troubled times, Liv. 3, 40, 10; so,

    in turbido,

    Sen. Ep. 3, 5; Tac. H. 1, 21; Curt. 4, 3, 18.—Turbidum, adverb.:

    mens turbidum Laetatur,

    confusedly, Hor. C. 2, 19, 6.—Hence, adv.: turbĭdē, in disorder, confusedly, Cic. Tusc. 4, 10, 24; Tac. A. 3, 12; Gell. 5, 9, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > turbidus

  • 4 conturbātus

        conturbātus adj. with comp.    [P. of conturbo], distracted, disordered, confused, disquieted: oculus: homo: discedit, in confusion: in scribendo conturbatior.
    * * *
    conturbata -um, conturbatior -or -us, conturbatissimus -a -um ADJ
    disturbed, perplexed, disquieted, confused; disordered, diseased (L+S)

    Latin-English dictionary > conturbātus

  • 5 strāgēs

        strāgēs is, f    [STRAG-], an overthrow, destruction, ruin, defeat, slaughter, massacre, butchery, carnage: strages efficere: horribilis, C. poët.: quantas acies stragemque ciebunt! V.: complere strage campos, L.: ferro strages edere, V.— A confused heap, disordered mass, waste, wreck: dabit ille (nimbus) ruinas Arboribus stragemque satis, V.: tempestas stragem fecit, L.: strage armorum saepta via est, L.: rerum relictarum, L.: canum volucrumque, O.
    * * *
    overthrow; massacre, slaughter, cutting down; havoc; confused heap

    Latin-English dictionary > strāgēs

  • 6 turbidus

        turbidus adj. with comp. and sup.    [turba], full of confusion, wild, confused, disordered: tempestas: Tempestas telorum, V.: Auster, H.: scaturiges, L.: coma, dishevelled, O.—Of liquids, troubled, thick, muddy, turbid: aqua: Turbidus caeno gurges, V.—Fig., troubled, disordered, disturbed, perplexed, violent, boisterous, turbulent, vehement: mens, quae omni turbido motu semper vacet: animorum motūs: ex oculis se turbidus abstulit Arruns, in confusion, V.: puella, O.: in turbido tempore: Pectora turbidiora mari, O.— As subst n.: turbidissima sapienter ferre, the most troubled circumstances: in turbido, in troubled times, L.— Acc adverb.: mens turbidum Laetatur, confusedly, H.
    * * *
    turbida, turbidum ADJ
    wild/stormy; muddy/turbid; murky/foggy/clouded/opaque; gloomy, frowning; confused, disordered; impatient, troubled, dazed, frantic; unruly, mutinous

    Latin-English dictionary > turbidus

  • 7 conturbo

    con-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into disorder or confusion, to confuse, derange, disorder, confound (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and Cic.; not in Verg., Hor., or Quint.).
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    posituras principiorum corporis atque animi,

    Lucr. 4, 943; cf. id. 4, 958; 3, 483 al.:

    ordines Romanorum (militum),

    Sall. J. 50, 4; cf. id. ib. 98, 4:

    equites tormentis,

    Curt. 7, 2, 4:

    rempublicam,

    Sall. C. 37, 10; 48, 8; cf.

    rem,

    id. J. 79, 7: annus neglegentiā conturbatus atque confusus, * Suet. Aug. 31:

    vocem,

    Lucr. 4, 559:

    prima vulnera novis plagis,

    id. 4, 1070: basia, i. e. to exchange in confused multitudes, * Cat. 5, 11.—In mal. part.:

    pedes, i. e. implicare,

    Plaut. Cas. 2, 8, 24.—
    B.
    Trop., to disturb, disquiet in mind or feeling:

    valetudo tua me valde conturbat,

    Cic. Att. 7, 2, 2:

    quid est? num conturbo te?

    id. Phil. 2, 13, 32:

    incidunt multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie,

    id. Off. 3, 10, 40; cf.:

    vemens violentia vini Conturbare animum consuevit,

    Lucr. 3, 483.— Absol.:

    haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam, etc.,

    Cic. Off. 3, 20, 81.—
    II.
    In partic., t. t. in the lang. of business: conturbare rationes or rationem, or absol. conturbare, to bring one's pecuniary affairs into disorder, to become bankrupt.
    A.
    Lit.:

    rationem sibi commissam,

    Dig. 11, 3, 1 fin.:

    nihil esse, quod posthac arcae nostrae fiducia conturbaret,

    bring into pecuniary embarrassment, Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 5:

    fac me multis debere, et in his Plancio: utrum igitur me conturbare oportet?

    id. Planc. 28, 68:

    homo Graecus, qui conturbat et idem putat sibi licere quod equitibus Romanis,

    id. Att. 4, 7, 1; Dig. 14, 3, 5, § 9; 15, 3, 16; cf. ib. 11, 3, 1, § 5; Juv. 7, 129 al.—
    B.
    Trop.:

    neque edepol quid nunc consili capiam scio De virgine istac: ita conturbasti mihi Rationes omnes,

    you have so disturbed all my plans, Ter. Eun. 5, 2, 29.—Hence, contur-bātus, a, um, P a. (acc. to I. B.), distracted, disturbed, confused, disquieted (very rare):

    oculus,

    diseased, disordered, Cic. Tusc. 3, 7, 15:

    homo tristis et conturbatus,

    id. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    eram in scribendo conturbatior,

    id. Att. 1, 12, 4:

    animus,

    id. Tusc. 3, 7, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > conturbo

  • 8 perplexus

    per-plexus, a, um, adj. [plecto], entangled, involved, intricate, confused (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    figurae,

    Lucr. 2, 102; cf. id. 2, 459; 463:

    foramina linguae,

    id. 4, 621:

    corpora terraï,

    id. 5, 452:

    iter silvae,

    Verg. A. 9, 391; Plin. 9, 2, 1, § 2:

    nervi,

    Vulg. Job, 40, 12.—
    II.
    Trop., intricate, involved, confused, perplexed, unintelligible, dark, ambiguous, obscure, inscrutable:

    sermones,

    Liv. 40, 5:

    perplexius carmen,

    id. 25, 12:

    perplexum Punico astu responsum,

    id. 35, 14 fin. —As subst., intricacy, perplexity:

    ignorare se dixit, quidnam perplexi sua legatio haberet,

    id. 34, 57.— Comp.:

    ratio perplexior,

    Plin. 2, 15, 13, § 62.—Hence, adv.: perplexē, confusedly, perplexedly, obscurely:

    pergin', scelesta, mecum perplexe loqui?

    Ter. Eun. 5, 1, 1:

    defectionem haud perplexe indicavere,

    Liv. 6, 13; Curt. 8, 5, 13.— Comp.:

    perplexius errare,

    Prud. adv. Symm. 2, 847:

    disputans,

    Amm. 25, 3, 23.—
    B.
    Carefully, with minute care:

    interrogando,

    Amm. 15, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > perplexus

  • 9 turbulentus

    turbŭlentus, a, um, adj. [turba], full of trouble or commotion.
    I.
    Pass., restless, agitated, confused, disturbed, boisterous, stormy, tempestuous (class.;

    syn. tumultuosus): tempestas,

    stormy, Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26; Plaut. Rud. 4, 4, 143;

    Auct. B. Alex. 45, 2: loci Neptunii,

    Plaut. Mil. 2, 5, 3:

    aqua,

    turbid, muddy, Phaedr. 1, 1, 5:

    atomorum turbulenta concursio,

    confused, Cic. Fin. 1, 6, 20:

    est igitur quiddam turbulentum in hominibus singulis,

    id. Rep. 3, 35, 49 (Non. 301, 6):

    res publica,

    id. Fam. 12, 10, 3:

    heu edepol res turbulentas!

    Plaut. Ep. 1, 1, 68:

    praeda,

    id. Rud. 4, 4, 142:

    ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa,

    Cic. Caecin. 12, 34:

    errores,

    id. N. D. 2, 28, 70:

    animi,

    stirred up, aroused, excited, id. Tusc. 4, 5, 9.— Comp.:

    turbulentior inde annus excepit,

    Liv. 2, 61, 1.— Sup.:

    turbulentissimum tempus (opp. tranquillissimum),

    Cic. Pis. 15, 33; id. Fam. 9, 1.—
    II.
    Act., making trouble, troublesome, turbulent, factious, seditious: turba plerumque est turbulenta, Varr. ap. Gell. 13, 11, 3:

    P. Decius fuit ut vita sic oratione etiam turbulentus,

    Cic. Brut. 28, 108:

    seditiosus civis et turbulentus,

    id. de Or. 2, 11, 48:

    turbulenti et mali cives,

    id. ib. 2, 31, 135:

    tribuni,

    Tac. H. 2, 38:

    contiones,

    Cic. Att. 4, 3, 4; Quint. 5, 13, 39:

    consilia Antonii,

    Cic. Att. 15, 4, 1:

    minae populi,

    Quint. 2, 20, 8.— Sup.:

    tribuni plebis,

    Caes. B. C. 1, 5:

    leges,

    Suet. Caes. 16.—Hence, adv.: turbŭlen-tē, in a turbulent manner, confusedly, tumultuously, boisterously, with violence (cf. also turbulenter).
    (α).
    Form turbulente:

    qui non turbulente humana patiantur,

    without agitation, composedly, Cic. Tusc. 4, 28, 60:

    se gerere,

    Dig. 48, 19, 28, § 3.—
    (β).
    Form turbulenter:

    nihil turbulenter, nihil temere facere,

    Cic. Fam. 2, 16, 7.— Comp.:

    egit de Caepione turbulentius,

    Cic. Part. Or. 30, 105.— Sup.:

    regere,

    Sid. Ep. 2, 13 med.

    Lewis & Short latin dictionary > turbulentus

  • 10 admīxtus

        admīxtus    P. of admisceo.
    * * *
    I
    admixta, admixtum ADJ
    mixed; contaminated; not simple; confused
    II
    mixture, admixture, mingling

    Latin-English dictionary > admīxtus

  • 11 caecus

        caecus adj. with (once in H.) comp.    [SCA-], not seeing, blind: qui caecus annos multos fuit: corpus, the blind part, back, S. — Prov.: ut si Caecus iter monstrare velit, H.: apparet id quidem etiam caeco, a blind man can see that, L.— Fig., of persons, mentally or morally blind, blinded: non solum ipsa Fortuna caeca est, sed eos efficit caecos, etc.: mater caeca crudelitate: cupidine, S.: amentiā: quem mala stultitia Caecum agit, H.: mens, Ta.: ad has belli artes, L.: Hypsaeā caecior, H.—Of wolves: quos ventris Exegit caecos rabies, blind to danger, V.—Meton., of passions: avaritia: praedae cupido, O.: amor sui, H.: festinatio, L.: timor, Ph. — Praegn., blind, at random, vague, indiscriminate, aimless: caecae suspitionis tormentum: caeca regens filo vestigia, V.: consilium, rash: casus.—Not seen, not discernible, invisible, concealed, hidden, obscure, dark: vallum, Cs.: fores, private, V.: tabes, O.: volnus, in the back, V.: domūs scelus, V.: viae, blind ways, Tb.: res caecae et ab aspectūs iudicio remotae: fata, H.: eventus, V.: tumultus, secret conspiracies, V.: stimuli in pectore, O.: murmur, muffled, V. — Obstructing the sight, dark, gloomy, thick, dense, obscure: nox, Ct.: caligo, V.: in nubibus ignes, i. e. deepening the gloom, V.: domus, without windows: pulvis, V.: acervus, chaotic, O.: quantum mortalia pectora caecae Noctis habent! i. e. dissimulation, O.: exspectatio, i. e. of an uncertain result: crimen, that cannot be proved, L.
    * * *
    I
    caeca -um, caecior -or -us, caecissimus -a -um ADJ
    blind; unseeing; dark, gloomy, hidden, secret; aimless, confused, random; rash
    II

    Latin-English dictionary > caecus

  • 12 cōnfūsē

        cōnfūsē adv. with comp.    [confusus], confusedly, in disorder: loqui: agere: confusius acta res.
    * * *
    confusius, confusissime ADV
    in a confused/disorderly/perplexed way, fumblingly; indiscriminately; vaguely

    Latin-English dictionary > cōnfūsē

  • 13 dis - sonus

        dis - sonus adj.,    dissonant, discordant, confused: clamores, L.: illis voces, L.: questus, Ta. —Disagreeing, different: gentes sermone, L.: ab Romanā re, L.: exercitūs linguis, Ta.

    Latin-English dictionary > dis - sonus

  • 14 fremor

        fremor ōris, m    [FREM-], a low roaring, murmur: varius, V.
    * * *
    low/confused noise/roaring, murmur

    Latin-English dictionary > fremor

  • 15 implicātus (inpl-)

        implicātus (inpl-) adj.    [P. of implico], entangled, involved, confused: nec in sermone quicquam: partes orationis.

    Latin-English dictionary > implicātus (inpl-)

  • 16 implicō (in-pl-)

        implicō (in-pl-) āvī or uī, ātus or itus, āre,    to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp: incertos orbīs, V.: quam flumine curvo Implicuit Cephisos, O.: comam laevā, grasped, V.: pedes, V.: inter se acies, V.: aciem, S.: (lues) ossibus implicat ignem, V.: bracchia collo, O.: Canidia brevibus implicata viperis Crines, H.—Fig., to attach closely, connect intimately, unite, associate, join (only pass. or with se): qui nostris familiaritatibus implicantur: implicata inscientiā impudentia est: implicatus amicitiis: haec ratio pecuniarum implicata est cum illis pecuniis, etc.—To entangle, implicate, involve, envelop, embarrass, engage: di vim suam hominum naturis implicant: alienis (rebus) nimis implicari: ipse tuā defensione implicabere: nisi irae implicaverint animos vestros, confounded, L.: tanti errores implicant temporum (sc. scriptorem), such confused chronology, L.: multis officiis implicatum tenere: quae quattuor inter se conligata atque implicata: eripere atris Litibus implicitum, H.— P. perf., in the phrase: implicitus morbo or in morbum, sick, disabled by sickness: morbo implicitum exercitum tenere, L.: graviore morbo implicitus, Cs.: implicitus in morbum, N.

    Latin-English dictionary > implicō (in-pl-)

  • 17 in-conditus

        in-conditus adj.,    without order, irregular, disordered: acies, L.—Fig., confused, unformed, rude, disordered: ius civile: genus dicendi: carmina, L.: haec incondita Montibus iactabat, V.: libertas, L.— Sing n. as subst: alicuius inconditi sententia.

    Latin-English dictionary > in-conditus

  • 18 in-dīgestus

        in-dīgestus adj.,    unorganized, without order, confused: moles, O.

    Latin-English dictionary > in-dīgestus

  • 19 in-discrētus

        in-discrētus adj.,    undistinguishable, not known apart: proles suis, V.: voces, confused, Ta.

    Latin-English dictionary > in-discrētus

  • 20 in-dispositus

        in-dispositus adj.,    without order, confused: Apud Vitellium omnia, Ta.

    Latin-English dictionary > in-dispositus

См. также в других словарях:

  • Confused.com — Confused.com, part of the Admiral Group, is a British price comparison website specialising in insurance and financial services. confused.com logo mascot Contents 1 History …   Wikipedia

  • confused — adj. 1. same as {confounded}; as, bewildered and confused. Syn: at sea, befuddled, bemused, bewildered, confounded, mazed, mixed up. [WordNet 1.5] 2. lacking orderly continuity. Syn: disconnected, disjointed, disordered, disorganized, desultory,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Confused Moth — Conservation status Extinct (IUCN 2.3) Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

  • confused — early 14c., discomfited, routed, defeated (of groups), serving at first as an alternative pp. of CONFOUND (Cf. confound), as Latin confusus was the pp. of confundere to pour together, mix, mingle; to join together; hence, figuratively, to throw… …   Etymology dictionary

  • confused — [adj1] disoriented mentally abashed, addled, at a loss*, at sea*, at sixes and sevens*, baffled, befuddled, bewildered, come apart*, dazed, discombobulated*, disconcerted, disorganized, distracted, flummoxed, flustered, fouled up*, glassy eyed*,… …   New thesaurus

  • confused — index ambiguous, complex, deranged, disjointed, disordered, disorderly, haphazard, inextricable, lost ( …   Law dictionary

  • confused language — index jargon (unintelligible language) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • confused mass — index melange Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • confused meaning — index ambiguity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • confused talk — index jargon (unintelligible language) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • confused — ► ADJECTIVE 1) bewildered. 2) lacking order and so difficult to understand or distinguish. DERIVATIVES confusedly adverb …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»